dinsdag 9 augustus 2011

Passend Onderwijs? Laat ze gamen!

Het onderwerp vandaag op Discussie Dinsdag was “Passend Onderwijs? Laat ze gamen!”.  In dit artikel een uitgewerkte samenvatting.

Via de site van Kennisnet kwam ik een artikel tegen over Gaming. Het zette mij weer aan het denken. Waarom doen we niet méér met deze kennis binnen ons onderwijs? Is de inzet van games niet bij uitstek een middel om leerlingen op hun eigen niveau te laten leren?
Het onderwerp ‘Gaming’ hebben we tijdens #netwijs Discussie Dinsdag al vaker bij de hand gehad. Elders op het Netwijs Edublog vind je daarvan de verslagen. Er valt echter nog genoeg over te zeggen en nog veel winst te behalen. Hoewel er wel een groeiende belangstelling is, het aanbod toeneemt is en Nederland goede Game Designers kent, valt het gebruik binnen het onderwijs nog erg tegen.

Dat heeft allerlei oorzaken. Het ontwikkelen van een goede uitdagende educatieve game is kostbaar. Je moet verschillende disciplines bij elkaar weten te brengen. Uitgevers zien deze investering nog niet echt zitten blijkbaar.
Dit brengt ons direct bij het volgende aspect. Veel games zijn Engelstalig. Logisch want de afzetmarkt is veel groter. Voor scholen is het echter wel een extra drempel. Daarbij moeten we overigens wel opmerken, dat leerlingen hier doorheen kijken. Thuis doen ze immers niet anders dan Engelstalige games spelen? Wellicht is dit dus meer een handicap voor de leerkracht of docent, dan voor de leerling.
Wat ook meespeelt, is de koppeling aan de lesdoelen. We willen de leerlingen niet zomaar games laten spelen, maar gekoppeld aan onze lesdoelen. Het vraagt kennis van zaken om deze koppeling te maken en  games op een goede manier in te bedden in je onderwijsprogramma.
De cultuur van het alles willen toetsen speelt wellicht ook mee. Dat is nu eenmaal wat lastiger binnen een game. Er zijn natuurlijk binnen een game dingen vast te leggen, zoals de benodigde tijd, gebruikte strategieën of gereedschappen. Maar om dat in een score uit te drukken die de kennis of de vaardigheid van een leerling weergeeft valt nog niet mee.

Kijken we naar de principes binnen educatieve games en naar de vraag waarom leerlingen zo graag games spelen, dan kunnen we verschillende zaken benoemen waarmee we binnen het onderwijs onze winst kunnen doen:
  • Games geven goede, constante en opbouwende feedback.
  • Je leert al doende, door vallen en opstaan, waarbij je zelf ervaart, dat je op een dood spoor zit of een verkeerde strategie toepast.
  • Het is gevarieerd: Je moet allerlei opdrachten op verschillende niveaus uitvoeren waarbij telkens weer nieuwe vaardigheden vereist zijn.
  • Van te voren zijn de doelen duidelijk. De weg daar naar toe echter niet!
  • Visueel aantrekkelijk
  • Er vallen dingen te verdienen, waarmee je vaak weer nieuwe levels of gereedschappen vrij speelt.
  • In sommige gevallen is er een competitie-element. (Voor sommige leerlingen hoeft dat overigens niet direct een voordeel te zijn!)
Ook zonder computergame zijn deze principes prima bruikbaar om leerlingen uitdagende opdrachten te geven. Zeker wanneer het gaat om Passend Onderwijs biedt het mogelijkheden om leerlingen op hun eigen niveau deel te laten nemen, rekening houdend met hun eigen mogelijkheden, vaardigheden en kwaliteiten. 

Opvallend is, dat we bij kleuters wel veel met educatieve spelletjes doen en in feite ook gebruik maken van veel principes die we in games terugzien. Hoe ouder de leerling wordt, hoe meer we dat loslaten en veel meer statische methodes gaan volgen.
Tijd dus om leerkrachten en docenten te laten zien en ervaren welke meerwaarde games kunnen hebben. Ook voor oudere leerlingen!

Tot slot nog enkele bruikbare links voor wie verder wil lezen:

Kenniswiki Educatieve games
17 commercial computer games for use in education
Beter Gamen: Educatieve games - een selectie
Gamen op school – Op naar het volgende level
Art of Gamedesign

Tot zover het uitgewerkte verslag van de discussie. Op discussiedinsdag.yurls.net vind je nog enkele bijbehorende interessante aanvullende links, die genoemd werden tijdens de discussie. Heb je zelf nog aanvullende opmerkingen, ideeën of ervaringen? Reageer op dit blog!

Heb je zelf een suggestie voor een interessant discussie-onderwerp? Mail naar discussiedinsdag@gmail.com om het door te geven.

Aan deze discussie deden de volgende Tweeps mee:
@rinusd, @Netwijs , @FransDroog , @Sjaboepaan , @jelmerevers , @thijsdevries , @pietvsz , @kennisnet , @ernomijland, @ietjesmid

Volgende week weer een nieuwe discussie over een nieuw onderwerp!
#netwijs Discussie Dinsdag: elke dinsdag tussen 12.00 uur en 13.00 uur op Twitter. Discussieer mee over Onderwijs en ICT!

4 opmerkingen:

  1. Toen ik 3 jaar geleden verslaafd was aan "Travian" (online platformgame) speelde ik dat in de klas tijdens de les met de kinderen. Kinderen kregen zelfs instructies toen ik het spel kon winnen. Ze deden dat geweldig! En de kinderen accepteerden dat ik (of we) het spel zouden gaan winnen volgens een bepaalde gedachte die ik had uitgelegd aan hen. Dat heeft zeker 2 maande geduurd. Geen enkele ouder kwam klagen! Geen enkel kind vond het vreemd. Tijdens toetsmomenten of werkmomenten hadden we afspraken gemaakt dat het spel niet getoond mocht worden op het bord, mits het dringend zou zijn of vooraf aangekondigd was.
    Collega's vonden het erg vreemd! Achteraf vond ik het ook vreemd, maar steeds vaker hoor ik positieve reacties van mensen en kinderen die dat toen van dichtbij hebben meegemaakt.
    Ik heb werkelijk geen idee of ik het nog eens zo zou doen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb mijn boek subroza.nl geschreven met dat idee in gedachten. Op de website www.subroza.nl spelen kinderen van 11+ spelletjes en zijn ongemerkt bezig met rekenen en taal. En het spel bleek tot lezen aan te zetten!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb nog een opmerking over het toetsen. Te veel wordt hierbij gedacht aan de klassieke toetsmethodes. Games hebben namelijk ook een impliciete toetsing in zich. Gedurende het spelen van de game maakt de leerling namelijk een meetbare progressie. Als hij aan het eind in staat is het moeilijkste level te spelen, dan heeft hij meetbaar iets geleerd, want dat kon hij aan het begin van de game niet. Er is werk gedaan aan het meten van bvaardigheden met games in de HR wereld, als een middel om vooraf te meten of een sollicitant in staat is een bepaalde taak naar behoren te vervullen, o.a. in de Antwerpse haven. In het regulier onderwijs gebeurt er weinig op dit gebied, voor zo ver ik weet. De educatieve spelsimulaties die ik zelf in het verleden voor pgsim ontwikkelde, waren wel steeds van tools rapportage tools voorzien, aan de hand waarvan de docent de voortgang van de sessie achteraf kon beoordelen, maar het gebeurt heel zelden. Games en simualties zijn, in principe, uitstekende tools om kennis te toetsen, omdat ze, in tegenstelling tot klassieke toetsen, een overall meting geven van de werkelijke beheersiong van een gehele competentie.

    Piet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Weten wij leraren eigenlijk nog wel waarom wij onderwijs geven aan leerlingen? Games zijn leuk, maar dat kunnen de leerlingen ook wel zonder school. Ik ben er eens, omdat het vakantie is, eens goed voor gaan zitten:

    http://www.jellesjollema.nl/wordpress/?p=57

    Jelle Sjollema

    BeantwoordenVerwijderen