Economische groei in Nederland begint met investeren in Onderwijs met ICT

Het onderwerp gisteren op #netwijs Discussie Dinsdag was “Economische groei in Nederland begint met investeren in Onderwijs met ICT”.  In dit artikel een uitgewerkte samenvatting.

We zitten midden in verkiezingstijd. Politici proberen ons rond verschillende onderwerpen te overtuigen waarom hun partij echt het beste is voor ons land en voor ons. Ook onderwijs is een dankbaar onderwerp. Duidelijk is, dat we niet aan bezuinigingen ontkomen. Onderwijs lijkt in de verkiezingsprogramma’s gespaard te worden. Vandaar ook de stelling: “Economische groei in Nederland begint met investeren in Onderwijs met ICT”. Daarin zitten drie vragen verborgen:

• Is het nodig om meer geld in plaats van minder in het onderwijs te steken?
• Moet er geïnvesteerd worden in onderwijs in het algemeen of specifiek in gebruik van moderne middelen?
• Heeft deze investering inderdaad invloed op de economische situatie?

stilstand is achteruitgang
Om met het laatste te beginnen: Investeren in onderwijs zal op korte termijn geen invloed hebben. Eerst moet het geld er komen, vervolgens moeten er goede plannen gemaakt worden, deze moeten uitgevoerd worden en dan moeten we nog wachten tot de leerlingen die er van profiteren op de arbeidsmarkt komen. Investeren betekent in dit gevel dus verder kijken dan je neus lang is. Niets doen betekent stilstand en dus achteruitgang.

ICT-integratie in het onderwijs
Daarmee kom je ook bij de vraag of er specifiek geïnvesteerd moet worden in onderwijs met ICT. Al vaker is tijdens onze discussies aangegeven, dat ICT niet meer weg te denken is in onze maatschappij. Het is geïntegreerd onderdeel van ons dagelijks leven en dus zou dat ook zo moeten zijn in het onderwijs. Veel leerlingen werken spelen thuis met moderne gameconsoles, spelen met een tablet of op een moderne multimedia-pc. Op school echter werken ze vaak met oude computers en vaak maar een beperkt aantal keren in de week. Scholen geven daarbij aan dat ze niet het geld hebben om de hardware te vervangen of extra aan te schaffen.

leerzame en uitdagende opdrachten
Het is de vraag of grote investeringen direct noodzakelijk zijn. Uiteraard moet de hardware geschikt zijn om de moderne educatieve software te kunnen draaien. Maar terecht werd tijdens de discussie opgemerkt, dat niet altijd meten gedacht moet worden aan grote investeringen in digiborden, touchscreens, laptops of computers. Met eenvoudige middelen zoals een flipcamera, een digitale fotocamera, een GPS-ontvanger, een smartphone ben je al in staat om leuke, leerzame en uitdagende opdrachten aan je leerlingen te geven. Ook zijn er tal van online gereedschappen en programma’s, die niets kosten en waarmee lessen enorm verrijkt kunnen worden. Vaak kennen leerlingen zelf ook geweldige programma’s die heel goed bruikbaar zijn. Als leerkracht kun je samen met je leerlingen op verkenning gaan om te onderzoeken wat bruikbaar is en wat niet.

tijdsinvestering
Dat brengt ons dan wel op een andere investering die gedaan moet worden, namelijk investeren in tijd. Als leerkracht moet je je verdiepen in de mogelijkheden en in de didactische inbedding. Nadenken over wat je wilt, hoe je dat wilt bereiken en hoe je je leerlingen daar bij inschakelt. Deels kan dat tijdens de les wellicht, maar het vraagt ook tijd daar buiten. Tijd die je daar voor reserveert, kun je niet gebruiken voor andere zaken. En dus moet je als school kritisch kijken naar de invulling van de niet-lesgebonden uren. Kunnen we minder en/of efficiënter vergaderen? Hoe besteden we onze woensdagmiddag?

met leerlingen ontdekken
Belangrijk is, dat we de leerlingen van nu onderwijs geven met gebruik van de middelen en mogelijkheden van nu. Wanneer we ze daar goed mee leren omgaan en hen na laten denken over wat we gebruiken, hoe en waarom, dan leren we ze vaardigheden die ze zelf ook toe kunnen gaan passen wanneer er weer nieuwe middelen en technieken komen. In het onderwijs is, net als in het dagelijkse leven, niet het middel is het doel, maar wat je er mee kunt!

vier in balans
Investeren in hardware, in een goede visie, in vaardigheden, in de leerkrachten zelf, in lesmateriaal. Daarmee kom je dus eigenlijk uit bij het Vier in Balans-model. Hoe de verdeling van de investering over de vier gebieden er uit ziet, zal per school verschillen. Maar door te werken aan de goede balans, zal het rendement toenemen en het onderwijs er beter van worden. En dat zal zich in de loop der jaren gaan uitbetalen.

Toevallig verscheen er tijdens de discussie een persbericht met als titel: Kennis in organisaties wordt onvoldoende geborgd. Dit zal in veel onderwijsorganisaties herkenbaar zijn. Goede kennisdeling binnen de school, binnen de schoolvereniging of stichting zorgt voor meer rendement van gevolgde scholing en leidt tot besparing. Investeren in kennisdeling en het borgen van kennis kost niets, behalve tijd, maar levert veel op!

papierloze school
Tot slot werd er ook nog aandacht gevraagd voor het slimmer inkopen door scholen ook los van ICT-zaken. Veel materialen en benodigdheden zijn via verschillende wegen in te kopen en daar vallen soms leuke besparingen te realiseren! Denk ook eens na over besparen op de enorme hoeveelheid papier door goed ICT-gebruik. Het scheelt in ruimte en is bovendien ook nog eens goed voor het milieu!

Tot zover de discussie. Was je niet in de gelegenheid om mee te doen met de discussie, maar wil je wel je successen delen? Reageer dan op dit blog, via de LinkedIn-groep De toekomst voor onderwijs en ICT of via Facebook

Heb je zelf een suggestie voor een interessant discussie-onderwerp? Geef het door via discussiedinsdag.yurls.net. Daar vind je ook alle tijdens de discussie genoemde linkjes en ook het archief van alle voorgaande discussies.

Aan deze discussie deden de volgende Tweeps mee:
@rinusd, @Netwijs , @timonbos , @Sjaboepaan , @TWierstra , @ardhuizinga , @credutien

Volgende week weer een nieuwe discussie over een nieuw onderwerp!
#netwijs Discussie Dinsdag: elke dinsdag tussen 20.00 uur en 21.00 uur op Twitter. Discussieer mee over Onderwijs en ICT!