Social Media in het onderwijs

Al eerder schreven we in ons blog over Twitter in het onderwijs . Twitter behoort tot de groep wat we tegenwoordig “Social Media” noemen. Je gebruikt het om met anderen in contact te komen over zaken, die je bezighouden in bijvoorbeeld je werk.

De opkomst van deze Social Media is niet te stuiten. In korte tijd is het in allerlei verschijningsvormen op ons af gekomen en wereldwijd wordt het door miljoenen mensen gebruikt. Landsgrenzen spelen daarbij geen rol meer.

In een filmpje op TED, een site waar allerlei boeiende referaten van sprekers zijn terug te kijken, kwamen we een referaat tegen van Clay Shirky tegen. Hij gaat daarin in op het verschijnsel Social Media. Hij geeft aan, dat dergelijk media of innovaties pas sociaal interessant worden, wanneer ze technologisch saai worden. Het feit dat het nieuw en innovatief is maakt het niet tot een hype. Dat wordt het pas, wanneer iedereen het gewoon gaat vinden en het gaat gebruiken. Mensen zijn er allemaal bij betrokken. En dan heb je een geweldige voedingsbodem voor innovatie.

Hij ziet in de geschiedenis van het medialandschap vier periodes, voorafgaand aan de komst van het internet, die je een revolutie kunt noemen:

- de uitvinding van de boekdrukkunst
- de uitvinding van de telegraaf en even later de telefoon
- de uitvinding om dingen vast te leggen: foto’s, geluid, bewegend beeld
- de uitvinding van radio en televisie



Het boeiende daarbij is, dat de deze media ofwel geschikt zijn voor een gesprek ofwel voor een hele groep luisteraars of lezers. Met de komst van internet veranderde dat. Iedereen kan contact hebben met iedereen en reageren op elkaar. Daarnaast biedt internet toegang tot alle andere vormen van media: bellen via internet, radio luisteren, televisie kijken. Alles is onder handbereik. Mensen kunnen direct er op reageren, kunnen anderen uitnodigen om te kijken, kunnen met elkaar in discussie gaan.

Daarmee verandert ook je rol. Je bent niet langer alleen maar consument, maar tegelijk ook producent. Het medium waarmee je luistert of kijkt, geeft je ook de mogelijkheid om te reageren en je eigen verhaal te doen. Bovendien wordt nieuws niet meer achteraf gemaakt, maar op het moment, dat iets gebeurt. Live verslag via foto’s, filmpjes, sms-jes, tweets, enzovoort. De burger doet verslag. Iedereen kan zijn verhaal doen en zijn mening geven.

Dat is het medialandschap waarin onze kinderen opgroeien. En het landschap waar wij in het onderwijs mee te maken hebben. Hoe spelen we daar op in? Hoe houden we al het nieuws en alle ontwikkelingen bij?

Een voorbeeld van het gebruik van Twitter: In de Verenigde Staten is een grote groep leerkrachten wekelijks aan het discussiëren over allerlei zaken waar ze in hun werk tegen aan lopen. Elke dinsdag, oftewel Teacher Tuesday, bespreken ze via Twitter allerlei onderwerpen met elkaar rond onderwijs, vaak ict-gerelateerd. Iedereen maakt gebruik in zijn of haar tweet van de hashtag #edchat. Door binnen je Twitter-applicatie daar een vaste zoekopdracht van te maken, kun je de hele discussie eenvoudig volgen, zonder elk individu persoonlijk te volgen. In bijvoorbeeld TweetDeck, maak je een aparte kolom aan op basis van deze hashtag. Het heeft ons al heel wat goede ideeën, interessante links en handige programma’s opgeleverd. Niet voor niets zijn ze winnaar geworden van de Edublog Awards 2009.

Twitter & Education - #140conf LA from RealPlayer SP on Vimeo.

Meer over Social Media en onderwijs in de VS vindt je in het artikel: 85+ Resources: Educator Guide for Integrating Social Media

Ook in Nederland wordt heel wat getwitterd. Misschien kunnen ook wij elke dinsdag een interessante discussie opzetten over ict in het onderwijs met als hashtag #netwijs: Discussie Dinsdag! Neem je rol als consument én als producent. Samen voor beter onderwijs!